مُوشحی از زبانِ دخترِ استاد
م: مرغِ عشقم تا که از زندانِ تن پَرّان شده!
ت: تیر و مردادِ دلم آبستنِ افغان شده!
ی: یکهزار و سیصد و اندی فراقِ لعنتی
ن: نامِ این ویرانسرایِ کاملاً ویران شده!
ر: روزها می‌میرم از تقدیرِ بی او ماندنم
ض: ضجه‌ٔ شب‌ها دوایِ دردِ بی درمان شده!
ا: اسمِ من دیگر پس‌از احساسِ تلخِ سوگِ او
م: ماهیِ دلتنگِ بی دریایِ تُنگِ جان شده!
ت: تَرکِ دنیا گفتم و رفتم به چاهِ انزوا
ی: یوسفم آخر ز چشمِ عاشقم پنهان شده!
ن: نیمی از دل ناله و نیمی دگر در یادِ او
ر: رسمِ من دیوانگی، رسمِ پدر هجران شده!
ض: ضامنِ حالِ جدیدِ بیخود و بی طاقتم
ا: اشکِ حسرت درجوابِ بغضِ بی پایان شده!
سیدمحمدرضالاهیجی
تقدیم به پدرِ صحافیِ ایران
شادروانِ زنده‌یاد
استاد حسینعلی متین رضا