این خون سرخ نیست که می ریزند، این آتش است آتش طغیانگر

هر قطره شور و شوق صد اقیانوس، هر ذره آفتاب جهان گستر

این خون سرخ نیست، نه ... این راز است،باغی پر از شکوفه اعجاز است

باغی که شاخه های شکوفایش، آمیخته به عطر گلی پرپر

خون تو خود حماسه بیداری است، خون تو از گلوی زمان جاری است

از کربلا و از فدک و کوفه، از سینه پر از غم پیغمبر( ص)

از پهلوی شکسته مادرمان از فرق ضرب خورده مولامان

از آن سر نشسته به سرنیزه، از آن گلوی ناز علی اصغر ( ع)

روزی که " مصطفی " پدرت نامید... یعنی تو برگزیده "او" گشتی

یعنی خوشا به حال شهادت تو... یعنی که انتخابی از این برتر؟

خفاش های کور نمی فهمند، خون تو نور، خون تو آزادی است

خون تو صبح روشن آبادی است، صبحی چنان مرام تو... روشن تر!