درین حرم شکند هرکه جام جم دارد

کسی که مست رضا شد دگر چه غم دارد؟

ندید هرچه که چرخید ، چرخ این گیتی

شهی چنین که گدا مجد و محترم دارد

عجب که باز دری رو به من گشوده بهشت

ز بس امام خراسانی ام کرم دارد

وه این کلام چه بیهوده گفته ام ، هیهات

بهشت غبطه بر این مرقد و حرم دارد

به زیر پای گنه خرد گشته ام اما

خوشم سیاهم و آن گوشه سنگ کم دارد

اگر چه مردم چشمم نمیرسد به غزال

ضمانتم کند او ، زان که دیده نم دارد

پلی زنم ز حرم تا به کربلا امشب

گداست آنکه شب جمعه مغتنم دارد .