چهارم اسفند

من چرا زاده شدم ، زادن من بهر چه بود ؟

شاعري نيست كه اين نغمه ي كج را نسرود؟! (1)

زادن و كون و مكان مشي توانايي او است

منٌتي هست كه بر ما به نهاده است  ودود

گر كه ما كاهل و بيعرضه و بي دست و سريم

عيب خالق بشمردن به چه نفعي و چه سود ؟

« كار » بايد پسرم ، خوردن و خوابيدن را

چه كسي عمر شمرده است ز عصر نمرود ؟

ما ضعيفيم و توقٌع زجهان : مال و منال ...

بيش از آن است كه بينيم محمٌد (ص)چه شنود :

حكم قرآن به چه نازل شد و فرمانش كي

و نزول همه احكام « عمل » بهرچه بود؟ ..

چهار اسفند مرا داده خدا ، امر فرود (2)

آمدم من كه كنم  طاعت  حيٌ معبود

«ابر و باد و مه و خورشيد و فلك در كارند»(3)

تو چه داري گله از مانع و بند و كمبود !

صبر مي بايد و امٌيد و توكٌل ، با دوست

دوستي چهره ي غم را ز بزرگان بزدود

«يار مفروش به دنيا كه بسي سود نكرد

آنكه يوسف به زر ناسره بفروخته بود »(4)

1. 
   حكيم عمر خيٌام نيشابوري : ا زكجا آمده ام آمدنم بهر چه بود


2. 
   روز تولٌد شاعر اين شعر است ؛ در سال 1324


3. 
   شيخ مصلح الدين سعدي شيرازي


4. 
   خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازي