به نگاهي دل ما را رخ آن زيبا برد

طاقت و تاب و توانم همه بر يغما برد

بوسه ي لعل لبش بار دگر مستم کرد

دل و دين و خرد و هوش مرا يکجا برد

عقل از ديدن خورشيد جمالش شده مات

مهر رويش دل ما را چو دل حربا برد

باغبان، سرو بدين قامت رعنا نديده است

قامتش دل ز کف پير و جوان هَر جا برد

کام فرهاد ز شهد لب او شيرين شد

دل مجنون مرا خال و خط ليلا برد

به "نفس" ز من اي باد صبا مژده بده

به برم آمده آن مه که دلي از ما برد

۲۲/۱۱/۱۳۹۰