با روزگار جز به مدارا راه فرار نیست
در دوستی و دشمنیش هیچ اعتبار نیست
اکنون که نفسی میرسد از فراخنای جان
هوشیار باش  که   مجال   قرار  نیست
باش  ساقی و در جمع  دوستان بنوش
زآن می چو عمر می رود و پایدار نیست
 امروز مهلتیست تا مجلس الفت به پا کنیم
 فردا زوال  جان و جز خشم روزکار نیست
گوش کن در نوبهار به ﭐوای چشمه سار
 کان جز مرهم دل های ماندگار  نیست
 دل را به بانگ  قناری  در صبحد م سپار
گو نغمه ساز که معشوق ما راز دار نیست
 بنگر پروانه را در تابش ا نوار  ﭐفتاب   
این نقش ها  جز هنر  پروردگار  نیست
 گم کرده راه  خویش در انبوه  شاخسار
اندر پناه  سرو و کاج جای اضطرار نیست
مستی ز عطر گل در گل افشان  بوستان
اینجا بهشت موعود دور از انتظار نیست
 آمد فصل خزان چهره بستان گرفت رنگ
هر بار بشکل  دیگری و فردوس پار نیست
این ساختار که دمادم به شکل و شمایلیست
 آغوش مادری  که مهرش بر شمار نیست18/9/90