چشم هایم را عوض کردم نگاهم را ... نشد

باز هم دیروزها رد شد ولی فردا نشد

هی نشستم تا شکستم در خودم با یاد تو

یک غزل حتی شبیه شعر مولانا نشد

من پر از تصویرهای گنگ و موهومم هنوز

هیچ کس مشتاق حل این معماها نشد

ماندم و در جا زدم تا قلب من مرداب شد

شک به رفتن کردم و با شک دلم دریا نشد

گم شدم وا ماندم از ایلی که رفت از سردسیر

هیچ کس دلواپس یک آدم تنها نشد

بعدها گفتند یک دیوانه از ما کم شده

بیست و شش پائیز رفت و گمشده پیدا نشد