زندگی از زنده مردن کم نداشت

آسمان جز سینه ای پر غم نداشت

در – درآتش سوخت و از هم گسست

بازوانش تکیه ای محکم نداشت

یاس سبز روی طاق عشق را

شب شکست و آسمان مرهم نداشت

ابر غم درهم تکید و وانکرد

عقده های سینه را ، محرم نداشت

یاس پرپر عاقبت از دست رفت

هق هق ِ خشک درختان ، نم نداشت

آن مسافر رفت و چشم لحظه ها

باورش را هیچ می دانم نداشت

سیدمهدی نژادهاشمی

http://sabzevar-sher.persianblog.ir