بنام خداوند جنگ و جهاد
کز ایران زمین ذرّه ای کم مباد
ابوالقاسم ای شاعر پارسی
بسی رنج بردی درآن سال سی
عجم زنده کردی به اشعارخویش
ببین قلب ما گشته امروز ریش
ببین عده ای دشمن بی ادب
خلیج تو را داده نام عرب
ببین بر جزایر کنند ادعا
بخواهند آن را از ایران جدا
بیا یادشان آر کز باستان
ز ما بوده بحرین هم بی گمان
جدا گشته از ما به نیرنگ غرب
به دوران حکّام در چنگ غرب
دوصد ننگ و نفرین برآن شاه باد
که بحرین ازکف بدینگونه داد
بگو تا که باقی بود مام فارس
بود بر خلیج وطن نام فارس
به ایران جزایر بود چون نگین
بود تاابد جزء این سرزمین
((اگر سربه سر تن به کشتن دهیم))
ازآن به جزایر به دشمن دهیم
ابوالقاسم ای ختم شعر وکلام
درود خدا بر تو بادا مدام
اردیبهشت 1388