کافیست سلامت باشی

عاری از فکر و خیال

آنوقت تمام جهان ازانِ توست

آسمان را

شب را

ستاره ها را

با سگی ولگرد تقسیم می کنی

و روی حصیری

ناخون های خود ت را

آنقدر می جوی که

حتی

جیرجیرک ها

نمی توانند

 به سکوت مطلقت پایان دهند

وای

چقدر بوی خاک نم ناک

عذابت می دهد

لبخند تلخی می زند

چشمانی که دیگر متعلق به تو نیست

و در نهایت

مورچه ها به شور می نشینند

جنازه ات را

و

پورخندی نقش می بندد

برنگاه باد

 و فحاشی باران

http://sabzevar-sher.persianblog.ir/

(م- شوریده )