وقتي به منبر مي روي داري غزلخواني

انگار دريا مي نوازد شعر باراني

نصنيف مي گويي كه بلبل لال مي گردد

در مقدمت او عطر دارد با گل افشاني

در لابه لاي حرف هايت بوي گل پيداست

مي گفت  گل ... اينست آئين مسلماني

اي كاش يوسف بود و مي ديدت كه زيبايي

آنوقت او مي گفت : آقا ......ماه كنعاني

ما چارده قرن است  دنبال تو مي گرديم

از مكه تا يثرب .....بيا يار خراساني!

با اينكه دوري ... پيش ما هستي همين خوبست

آقا بدان در جان و قلب ِ ما تو مهماني

مجتبي اصغري فرزقي-مشهد

وبلاگ:http://mo1351.blogfa.com/