دلم تنها نه در شبها , دگر روزانه میگیرد

دلم از رنج این مردم , به هر کاشانه میگیرد

شدم انگونه آزرده , که دیگر بعد از این حتی

دلم از کوچه و بازارو شهرو خانه میگیرد

چه گویم با تو از دردی , که دور از جانمان ننگ است

دلم از خنجر نامردمان , مردانه میگیرد

نباشد سفره ایی بی نان , عدالت گر شود حاکم

دلم از غارت اموالِ بیشرمانه , میگیرد

گرانی میکند بیداد و جیب مرد و زن خالی

دلم از مبلغ ناچیز این یارانه میگیرد

به هر جایی خریداری , ز بی پولی زند چانه

دلم از اصطلاح چانه زن , بی چانه میگیرد

سخن کوتاه کن دیگر , "رها" این کوچه بن بست است

دل از سنگینی این بارِ روی شانه میگیرد