کولیِ قلبت در این کوچه دلی آزاده دید

تا  کنارِ بوسه ی باران غمی افتاده دید

خیز و  از انگورِ چشمت قطره ای دیگر بده

در دبستانِ تو باید زندگی را ساده دید

خیرمقدم هایِ بسیاری برایت گل نوشت

بعد از آنی که دلش آتشگهی آماده دید

صبح ها بعد از نمازِ عشق می خندد دلم

در صفِ عشقِ تو بسیاری دل و دلداده دید

شوقِ ما را در تمامِ نامه ها گم کرده بود

چشمِ بیمارِ تو آن را در دلِ سجاده دید

بیدِ مجنون مو پریشان کرد و بلبل نغمه را

سر که پایین کرد او این سایه ی افتاده دید

چون که در بارانِ چشمانِ تو فریاد می شدم

رودِ کارون چشمه ی قلبِ مرا بگشاده دید