به یاد روزهای پرنشاط و خیس بارانی

  قدم نٍه در خیابانٍ ترٍ چشمم به مهمانی

  بیا و  پا به پای چشم هایم گریه کن امشب

  بیا بسپار بغضت را بر این دریای طوفانی

  چه زیبا گونه ات محتاج ابر دیده ات مانده

  چه زیبا می شود کز اشک بارانی ببارانی

  تورا جان عزیز لاله های گونه ات مگذار

  که گل خشک گردد وبلبل شود در باغ زندانی

  بیا از خشتٍ خیسٍ اشک، بنا کن خانه ایمان

  بیا مصداق سازش شو در این انبوه ویرانی

  کسی داده به ما انگار تمام شانه هایش را

  روا باشد اگر چون ابر تمامت را ببارانی..

با احترام   ا.م شهداد