از قلب سفت و سخت تر از صخره ، سنگ تر

دارد عذاب می دهدش بی درنگ تر

کژدم مدار چرخه ی ماهی و ماهتاب _

_ سر باز کرده در دل ِ تنگش  شرنگ تر

ساحل نشین هجمه ی امواج خیره سر

خود را هلاک می کند آخر نهنگ تر 

نفرین به آسمان و زمین__ زندگی و مرگ

نفرین به ماهتاب و نگاهی پلنگ تر

مثل قطار مورچه ها در پیاده رو...

تحمیل می شود به خودش گیج و منگ تر

آخر رها کنید بمیرد به حال خود _

ای سنگ های در پی ِ پاهای لنگ تر

قلبی به جای ماهی هف/سین ِ زندگی

در تُنگ تَنگ ِ خاطره ای سرخ رنگ تر

هی می تپد درون خودش دور مرگ را _

در انتظار ثانیه هایی قشنگ تر

//////////

غزل شماره 34 از کتاب مردی شبیه خوابهای پرتقالی انتشارات شاملو مشهد

http://sabzevar-sher.persianblog.ir