دلم که تنگ می شود

پرهای یادت را باز می کنم

طرح چشمانت را می گذارم روبروی پنجره ی دلم

و محو می شوم در خطوط ساده و مهربان نگاهت

دلم که تنگ می شود

می نشینم کنار اجاق رویایت

سرم را می گذارم به روی شانه ی خیالت

و چون ققنوس مـــــــی سوزم و خاکستر می شوم

در آتش  عاشقانه هایت

دلم که تنگ می شود

خیره می شوم به خورشید خجولی که

در این تیر پر تقدیر

مثل لحظه های من  یکریـــــز می سوزد و

بی صدا تیــــــــــر می کشد

قلب خاطراتم ....

نسیم  صدای تو که در گوش کلماتم می پیچد

ابرهای اردیبهشتی به میهمانی دلم می آیند

آنوقت

در این تابستان تبدار

در این تیر پر تقدیر

باران

نام مشترک چشمهایم می شود

دلم که تنگ می شود  ...