با نخي مي فرستي ام بالا

 مثل يك بادبادك رنگي

 مي توانم جدا شوم از خاك

 از  خودم ، لحظه هاي دلتنگي

 مي توانم سوار شانه باد

 صورتم را فرو كنم در ابر

 مي شود مرگ را در آغوشم

ابري از آرزو كنم در ابر!

 با نخي مي كشي مرا پايين

 با نخي مي فرستی ام بالا

 همه عمر بادبادكي ام

به نخي بسته تا همين حالا

 به نخ گريه هاي من بسته ست

همه ابرهاي دلتنگي

باز بر بام آسمان پيداست

 دسته اي بادبادك رنگي