اشتباه بزرگی بود چون این شعر حضرت عالی بسیار معروف است به حدی که من احساس می کردم در کتاب درسی مان خوانده ام.
حالا حساب کنید کسانی چون ما که شهرت شما را نداریم وقتی شعرمان را جایی می خوانیم و یک نفر بلند می شود و می گوید این شعر را به نام شاعر دیگری شنیده بودم چه حسی پیدا می کنیم.
درست است که اصل رساندن کلام است به مخاطب اما اینکه آدم با خواندن سروده اش متهم هم بشود سخت است!
------------------------------------------
سلام و درود بر شما
روزی یک طرح (هایکو) درباره "ژان والژان" نوشتم و شخصی آن را در سال 80 در همایشی کوچک به نام خود خواند . من هم همان قطعه را به ایشان بخشیدم. و از فهرست سروده هایم حذف کردم.چون شخص حقیقی بود و بالاخره می شد با او یک جوری کنار آمد؛ ولی وقتی دو قطعه غزل را به نام شاعری دیگر یک "سایت معتبر ملی "با چندین زبان ! و علایق کاملا شرعی اشتباه و یا به عمد می زنند ؛ باید چه کار کرد ؟!
خدا را شاهد می گیرم ،به خاطر اعتراض به سرقت متن ادبی (نثر) عاشورایی ؛ که اثر قلم من بود و شخصی به نام خود نوشته و ثبت کرده بود، در همان سایت معروف خود در بلاگفا کلی ناسزا تحویل گرفتم و از هراس وقاحت رفتار عده ای تا سه ماه کلا محل"کامنت" را از قالب حذف کردم!
یک مسمان پیدا بشود و بگوید ، ما چگونه می توانیم از آثار ادبی مان در این مملکت مواظبت کنیم ؟
چه تعداد از شاعران - امثال من - شناسنامه اثر و یا شناسنامه شاعری دارند؟
به سایت ارشاد استان محل سکونت من مراجعه کنید ببینید، بعد از 27 سال شاعری و نویسندگی و تحقیق، هنوز حتی در شهر خود به رسمیت نمی شناسند؛ چه به ماند به کشور؟!
سال 79 به آقای "بیگی حبیب آبادی" عرض کردم : آقا 200 شاعر را شناسایی کرده اید و همان ها را به همه جا می برید و آرید ، پس مابقی این همه هنرمند تکلیفشان چیست؟!
خدا می داند من در این "سایت" با اندیشمندانی آشنا شدم که برخی حتی یک بار نامشان در رسانه های خبری و جراید ادبی نیامده بود؛ ولی مردان "کامل" در ادبیات فارسی هستند!
این همه تبعیض و تفاوت ! آن هم در حوزه ادبیات دینی ؟! مگر "حق الناس " فقط "آلوچه کندن از باغ مش رمضون" است ؟! یوم تبلی السرایری در کارنیست؟!
از ضعیف ترین افراد در حوزه فرهنگ و ادب عاشورا مصاحبه پر می کنند؛ چرا که عده ای "خاص" امورجراید را در دست دارند و آنچه را خود می خواهند ، به خورد مردم می دهند. که نه به نفع ادبیات دینی است و نه به عظمت ادبیات انقلاب کمک می کند.
در کل دو ماهه سوگواری مولا امام حسین علیه السلام ، حتی یک مورد هم "آسیب شناسی ادبیات عاشورایی" صورت نمی گیرد! من بارها مورد هتک حرمت قرار گرفته ام به خاطر نقد و تحلیل برخی آثار به اصطلاح " آیینی" که خود بدتر از هر توهینی به ساحت قدسی اهل بیت علیهم السلام هستند.
عزیزان خواننده این متون باید ببخشند با و جود غم مضاعفی که در دل دارم ؛ اما نتوانستم این مطالب را ننوشته بگذارم. ما پیش خدا باید جوابگوی اعمالمان باشیم.
وقتی به بهانه همایش های ولایی و آیینی، میلیون ها تومان را صرف آثاری می کنیم که تنها خروجی اش : دو روز خورد و خوراک هتل و گپ و گفتگوهای شاعرانه و عکس های یادگاری است!چه انتظاری داریم که آرزوی استاد قزوه گرامی برای جهانی شدن ادبیات فاخر به تحقق برسد؟
همایش های کم مایه ، هی پشت سر هم ....و باز شاعرکان به دنبال فراخوان تازه ، و آسمون - ریسمون بافتن های تازه ...
به راستی که : صبر مفتاح گشایش است ! یا خالق صبر ، ادرکنی !