کوهستانم!

قرار من این جاست

رویین دژ من حصار من این جاست

در چرخ فلک مدار من این جاست

گهوارۀ من مزار من این جاست

رویده کنار چشمۀ ادراک

در سلسلۀ سلالۀ این خاک

پیچیده مثال ریشه های تاک

مستی من و خمارمن این جاست

این جاست که بید هم شکر بند است

بی بر نه که طوبی ثمر قند است

لخت جگری به هر شجر بند است

صد مجمر لاله زار من این جاست

  در سوزن خوشه مهرۀ شهوار

  مرغک رود¹ از نسیم گندم زار

   جان ها ز سرور  می شود سرشار

   شعر و غزل و شعار من این جاست

صد رود درود زندگی بر لب

چون آب حیات از ظلام شب

دامن دامن می کند کوکب

دریای ستاره زار من این جاست

 در زیر هزار سیل باران ها

 وارسته ز خاک ریز توفان ها

  خاموش نگشت آتش جان ها

  در سنگ نهان شرار من این جاست

 گر در نگهی چو خار جاروبم

 بر سردر کوهسار منصوبم

  زهر نگه حسود را روبم

  خوارم اگر افتخار من این جاست

   یک طاقه درخت بر فراز کوه

   فولاد پی و تهمتن و بشکوه

   بر سر کرده یک آسمان اندوه

  تمکین من و وقار من این جاست

این جاست که مو به مو همه اصلم

با گردش خاک و آسمان وصلم

جای دگری برون ز هر فصلم

پایز و دی و بهار من این جاست

در شاخ چبرغ² اختران یاد

چون خوشۀ لعل می درخشد شاد

بنیادم اگر همه رود برباد

در نور روان غبار من این جاست

 در مرز وطن ستاده ام نستوه

 بی بیم ز ترک تاز هر انبوه

 آهیخته تیغ های لازرکوه³

  آئینۀ ذوالفقار من این جاست

  راهیست نهاده سر به پای دوست

  آن چار سده به مرحبای دوست

  خواهند کنند جان فدای دوست

  این جاست چهار یار من این جاست

   کوهستانم –

                     تاجیکستانم!

  سیارۀ سبز عشق و ایمانم

  بخشند اگر اختیار کیهانم

   هراینه

            اختیار من این جاست.

                                      ژوئن  2012

توضیحات

1     چبرغ – بوتۀ کوهستانی که  میوۀ سرخ ریز دارد.

1. 2.       مرغک رفتن – موج زدن گندم زار و سبزه زار یا آب بر اثر وزش نسیم.
2. 3.       لازُرکوه – کوهیست در منتهی شرق تاجکستان دارای یخچال های بزرگ و دیرسال. (لازُر – یخچال)