درود و ارادت بسیار...
چندی پیش این "سه گانی" را سرودم:
با نگاه روشن ات مرا ستاره کن
آفتاب من!
یک اشاره کن...
و پس از ثبت در وبلاگ ام- بداهه هایی ریبا از اساتید ارجمند و شاعران شریف زینت بخش آن پست و پست بعدی وبلاگ م شد!
استاد محمد پوردامغانی:
با اشاره ی نگاه تو
پر شود شبم از آفتاب
نازنین به چشم من بتاب!
دکتر سیدمهدی طباطبایی یاسین:
با نگاه خود اشاره می کند
دل نشسته بین مرگ و زندگی
استخاره می کند
بانوی شاعر زهرا نعمتی:
(1)
بر بلندی شبم بایست!
هرطرف که رو کنی
این ستاره دیدنی ست
(2)
مهربان تر از همیشه آمدی
شاعر سه گانه گو
بازهم از عاشقی بگو...
استاد عباس خوش عمل کاشانی:
ای سه گانی به افسانه مانی؛
کاش نیما بیاید بگوید:
ای سه گانی... سه گانی... سه گانی!
***
شاعر گرامی ناصر ولی محمّدی:
بیخوده این چشمکا و اشاره!
که ماه من مدّتیه که برده
این دل عاشقو آهای ستاره...
شاعر گرامی سید مهدی افضلی:
تا تو عاشقانه شعر می شوی
واژه ها پرندگان سر به راه
دست ها به سمت آسمان، به ماه
شاعر عزیز زهرا ابومعاش:
با نور خود حیات دلم را شروع کن!
خورشید پر فروغ
در هم شکن سیاهی شب را طلوع کن!
از همراهی شما شاعران گرامی سپاس گزارم!
شما هم اگر مایلید... یا علی!
تاریخ ارسال :
1391/11/24 در ساعت : 9:54:0
| تعداد مشاهده این شعر :
990
متن های ارسالی برای "نقد" توسط دارنده دفتر شعر قابل مشاهده و تایید نخواهد بود و تنها توسط مسئول بخش نقدها بررسی و تایید خواهند شد. در صورتی که میخواهید نظری را خصوصی برای صاحب اثر ارسال کنید از بخش نظرات استفاده بفرمایید.