کم کم از چشم تو و پنجره ها می افتم
سیبم و از سبد خاطره ها می افتم

آه .... حالا که دلم باب تماشا شده است
مثل قاب از دهن منظره ها می افتم

نخ سر در گمم و روزی اگر وا بشوم
بیگمان باز به دام گره ها می افتم

مثل گلدان لب پنجره  با دل تنگی
دارم  ازطاقچه ی کرکره ها می افتم

هر چه  فریاد زدم  کار به جایی نرسید
کم کم ازچشم تو  و حنجره ها می افتم

رضا کرمی