این گرد و غبار بی حوصله
عنکبوت ها
تارهای محکمشان
مبل های جهیزیه مادرت
گنجه ای که کتاب هایت را در آن می گذاشتی
کارتن اسباب بازی ها
همه چیز خوبست...

...و آفتاب هر روز از دریچه نزدیک سقف
می افتد روی دسته گلی که دست نخورده خشک شد
بعد می تابد به پیانوی کهنه ات
 به سماور ذغالی مادربزرگ
به من ...
 آخر سر هم پهن می شود روی دیوار
و از گوشه چپ کنج سقف می پرد
همه ، حالمان خوبست
و هستیم تا بیایی
سماور گفته که می خواهد
برایت بهترین چای را دم بگذارد
مبل ها دست به سینه منتظرت نشسته اند
کتاب ها می خواهند باز بخوانی شان
و پیانو می خواهد برایت
پاییز طلایی بنوازد
فقط منم که دلشوره دارم
شاید هم همین روزها دیگر
 از غصه بمیرم
نیستی...
و چه انتظاری می رود
از آلبوم کهنه ای
که عکس هایش گم شده اند؟

===============
بی بی سمانه رضایی