«سحرم دولت بیدار به بالین آمد»
گفت برخيز تن ِ لش كه اذان را گفتند
***
مهمان خداييم و خدا دل نگران
از پر خوري شديد مهمان حيران
مي گفت شبي خدا به خود اين گونه
بگذر ز صيام و ماه شوال رسان
***
يك قطره نبرده از سحر آب به كام 
يك ذره نخورده طفلكي گرچه طعام
خورده است طرف تمام سي روز ولي
صدها قسم دروغ و مال ِ ايتام