به نام خدای مهربان
با اهدای سلام متقابل به استاد ارجمند، جناب آقای گنابادی
ابتدای امر تشکر می کنم بابت حضور و نقد و نظرتان ،
و اما بعد؛
با دیدن نقدتان یکه خوردم! از طرفی خوشحال شدم که بالاخره یکی از شعرهایم نقد شد! و از طرفی برایم بسیار سئوال انگیز بود که چرا راجع به هشت شعر پیشین من که همگی از آثار تقریبا خوب و تا حدودی قوی و البته سروده های تازه من هستند هیچ نقدی صورت نگرفته و یکهو به نقد چند پاره شعر کوتاه مربوط به هفت یا هشت سال پیش که به عنوان زنگ تفریح در دفتر شعرم قرار داده بودم پرداخته شده!
استاد محترم؛ زمان سرودن پاره شعر اول به هیچ عنوان متوجه چنین تصویر به قول شما مناقشه برانگیزی نبوده ام، اگر شما میگویید مناقشه برانگیز و توهین آمیز است پس حتما حق با شماست. چون من شاگردم و شما استاد، اما به من حق بدهید که به عنوان یک خانم شاعر که دلش به قول خانم محمودی مثل یک فنچ است انتظار کمی ملاطفت در متن نقد را داشته باشم!.
نقد تند و بی پروا و استفاده از واژه های «گنده گویی، تب متفاوت گفتن و بلا و ...» دل خانم شاعری مثل من را به درد می آورد!
استاد باور کنید من اصلا تب ندارم! فقط چند سال پیش یک تجربه کوتاه شعر سپید را داشته ام که چون دیدم علاقه ندارم، گذاشتمش کنار. همین!
درباره پاره دوم،، شاید ضعف از شاعر است که نتوانسته روح شعر را در آن جاری کند و به همین خاطر محکوم به «فقدان روح» شده. سعی می کنم بازخوانی کرده و تصحیح کنم.
در مورد پاره سوم، تمام منظور من از شعر در جمله پایانی مشخص می شود.
آمده ام که گلایه کنم اما باران می گیرد، زیر باران جای گلایه نیست. جای دعا کردن است. پس به جای گلایه، می روم دعایت می کنم.
حالا اگر جمله آخر را حذف کنیم، خواننده با خود میگوید: «گلایه باشد برای بعد چون باران می آید؟ زیر باران جای چیست؟ جای لحظات عاشقانه است. » در صورتی که من به بعد عرفانی آن نظر داشته ام که «دعا کردن» به جای گلایه کردن بوده است. و این منظور شاعر با حذف جمله آخر به خواننده منتقل نمی شود.

به هر حال، باز هم از حضور و نقدتان ممنون. امیدوارم این اولین نقد، آخرین نقد شما از اشعار بنده نباشد. ما شاعران جوان که ابتدای راهیم برای رشد و بالیدن، نیازمند کمک شما بزرگان شعر و ادب هستیم. .

سلام خواهرم.در مورد پاره ي اول كاملا حق با جناب ايزدي گناباديست.و اما در پاره دوم تابلو و البته تصوير بسيار زيبايي از دوخته شدن بال يك نفر به آسمان و آويزان بودنش در ذهنم مجسم شد كه بسيار شاعرانه بود هرچند بنده معتقد به تصويرسازي محض نيستم و معتقدم شعر بايد هدفمند باشد و در اين پاره حداقل بنده پيام يا موضوع خاصي كه دغدغه انسانها يا حداقل خود شاعر باشد نديدم اگرچه شايد بشود چيزهايي را حدس زد ولي براي يك اثر شاعرانه و عميق به هيچ وجه كافي نيست.در مورد پاره ي آخر نقص پاره قبل تصحيح شده و با آوردن جمله ي "مي روم دعايت كنم" شعر هدفمند شده و پيغام شاعر را از سرودن اين شعر اعلام كرده است و بسيار هم پيغام خوب و قابل تامليست.شاعر مي بايست شعرش را هميشه كامل بگويد و اين خواننده است كه بنا به سليقه ي خود قسمتهايي را كه دوست ندارد حذف مي كند.البته هر كس نظري دارد و نظر بنده اين است كه اگر جمله آخر را از اين شعر بگيرند شعر بي شخصيت مي شود و به مشكل پاره دوم دچار خواهد شد.خداوند به همه ما كمك كند كه چيزي جز حق بر زبان نياوريم.انشالله

سلام بر شاعر محترم
تعبير -چشمهايم -هر شب خودشان را خيس مي كنند مي تواند مناقشه بر انگيز باشد افرادي چون حقير كه براي اشك ناشي از تعاملات عاطفي نوعي تقدس قايل اند نمي توانند اين اشك ر ا در جايگاه ادرار يك كودك ببينند كه از ترس لو لو خور خوره جاري شده است
خانم محترم ، فقدان لبخند كسي كه ارتباط عاطفي با راوي دارد در يك مسير سالم نبايد توليد كننده ترس باشد هر نوع اشوبي كه در درون انسان ايجاد مي شود ترس كودكانه و معادل وحشت نيست
تب متفاوت گفتن چه بلا هايي بر سر يك متن مي اورد
پاره دوم شعر نيز يك گنده گويي فاقد روح و سلامت شاعرانه است
و اما شعر چهارم شعر قابل قبولي است به شرطي اينكه پاره اخر "مي روم دعايت كنم "حذف شود
اجازه بدهيد كه مخاطب خود پايان اين شعر را بسازد

سلام
زیبا بودند اما می تونستن کوتاه تر باشن تا کوبندگی بیشتری داشته باشن
در شعر کوتاه نیازی به کامل آوردن ترکیبات و توصیفات نیست .
مثلا در شعر دومت کلمه ی " آمدی" خیلی راحت میتونه حذف بشه . چون " و رفتی " آخر دقیقا معنی آمدن در ابتدا رو به ذهن می رسونه . پس می تونستی یکی از دو ترکیب رو حذف کنی
در بقیه هم همین طور
موفق باشی عزیزم

زیبا بود ......درود

درودشاعرگرامی/حالا بی تو چند شب است آویزانم/زیبا ودلنشین/

بسیار زیبا خانم معین زاده /لذت و بهره بردم / یا حق

صرف نظر از گزاره نخست عبارت چشمهایم هر شب خودشان را خیس می کنند کاریکلماتور قشنگی است/مستدام باشید

صدای باران و دعا.... بسیار لطیف. مثل همیشه


با درود. امیدوارم در دعاهای حضرت باران عج مشمول باشیم.


استاد و خواهر گرامی ! نظر به تبحرتان در خلق عبارات زیبای منطبق بر معناگرایی دینی، امیدوارم هر از چندگاهی هم که شده دفتر شعر حقیر را مرور و نواقص ابیات آئینی ام را گوشزد نمایید تا زشتیهای کلامم به پای خوبترین خلائق محسوب نشود. ه رچند که دریا هرگز متنجس نخواهد شد.

زير باران بايد رفت...

سلام خانم معین زاده ی عزیز.بسیار زیبا ودلنشین بود.موجز وپر مغز.شاعرانگی تان مستدام.با نظرات استاد در مورد اشک وقداستش موافقم.موید باشید

صدای باران می آید

می روم دعایت کنم ...


سلام زیبااااااااست

بدرود

سلام
همیشه خودم در حصار وزن ها خودم را حبس می کنم ولی از اینکه دوستان چونان شما به این زیبایی از این حصارها خود را می رهانند لذت م یبرم
زیبا بود
شاد و شاعر باشید
یا علی