هسته یی هرجا به خاک افتد نهالی می شود

گرزدست ماست ، می سوزد ، زغالی می شود

سالها شد شاهد مقصود از ما می رمد

رام تا گردد بلاشک پیرزالی می شود

گرشغالی در نیستان دگر شیری شود

شیر ما ازبخت نا میمون شغالی می شود

 برسرهرکس دو روزی سایه اندازدهما

نوبت ما، کرگس بشکسته بالی می شود

سنگ حافظ لعل اگرمی گشت از اعجاز صبر

ازفیوض صبرسنگ ما  سفالی می شود!

پیش ازین هم سینه آتشخانۀ غم بود وحال

دوزخ جنبنده استم چند سالی می شود

شعرشاد ازمن  چه می خواهید، هرنوعی سخن

درگلوی خامۀ من عرض حالی می شود