رهـا ز پیـــله ی تـن شـو، ز این گذار برون آ

از ایـن تـمــــوج وحشــی، ز کــــارزار برون آ

به شوق وصل و رسیدن بدر لباس تنت را

چونان شکوفه به صبحی ز شاخسار برون آ

ز خم جســـم نحیـف ات شراب روح رها کن

غلاف تـن به کنــــار و چــو ذوالفقـــار برون آ

بنـــال از شب بخت و ز جـــور ظلمت مطلق

بگو به حضرت خورشیـــد، ز کوهسار برون آ

بـــرو به کعبه ولیکن به جای جـــرم عبـادت

گهـــی قمــــار بباز و گهـــی خمــــار برون آ

حریـــم وصـــل به کام ات اگر فتــاد ادب کن

بــه قهقهــــه بـرو آنجـــا، بـــه زار زار برون آ

ز شــــرق و غــرب پیاله طلوع مختصری کن

به جلــوه های خــــدایی ز هــر کنار برون آ

* * *

قطار عمر بســوی شب فــــراق روان است

بیــــا و قبـــل رسیـــدن از این قطــار برون آ


www.sharabkhur.blogfa.com