به نام خدا
آه اگر یار بیاید، شب هجران گذرد
چه نسیمی بوزد، خوش سحری خواهد شد ...
سلام استاد؛
جسارت مرا پای خواهرانگی ام و علاقه به موج سواری بر دریای شاعرانگی ها بگذارید.
این شعر شما چند جا ایراد وزنی دارد و نظم هجاها رعایت نشده. و البته برخلاف نظر خودتان که فرموده بودید « چشمگیر و آزارنده نیست»، تمامشان چشم مرا گرفت و یکی شان خاطر کودک احساسم را آزرد.
1. کار دل «نه» ادبی، «نه» هنری خواهد شد.
فکر می کنم اگر بجای «نه» که هجای کوتاه است، واژه ی «کی» به معنی «چه هنگام» قرار بدهید که البته پرسش استفهامی است ایراد وزنی را رفع کند. در این صورت باز معنای بیت همانی می شود که منظور شماست:
کار دل کی ادبی، کی هنری خواهد شد؟
البته اینها فقط مثال بداهه است و حتما بهتر از این می شود رفع اشکال کرد.
2. آه اگر یار بیاید «آه» اگر شب برود
توضیحات کامل را استاد اقتداری داده اند که نظر من همان نظر ایشان است.
3. چه نسیمی بوزد «چه» سحری خواهد شد.
هجای کوتاه به جای هجای بلند که به وزن شعر آسیب می زند.
امیدوارم این جسارت خواهر کوچکتان را ببخشید و به پای همانی بگذارید که در سطر اول گفتم!
از شما بسیار التماس دعا دارم و خواهش می کنم برای پدربزرگ مهربانم که روح پاکشان به تازگی به ملکوت اعلی پیوسته و از سلاله پاک حضرت زهرا «سلام الله علیها» بودند صلواتی بفرستید و فاتحه ای بخوانید.
-------------
سلام و بسیار سپاس از خواهر خوبم
خدای بزرگ روح پدر بزرگ عزیزتان را با ائمه طاهرین قرین رحمت بفرماید.
ممنون از تذکرات ارزشمندتان
پاسخم به جناب صالحی را ملاحظه بفرمایید.
اتفاقا خودم هم پیشنهاد شما که به جای «نه» «کی» بیاید در ذهنم بود اما با این حال ترجیح دادم اولی را. من در کارهام غالبا بر ایجاد مکث برای القا فکر اصرار دارم.
حقیر اصلا جسارت نمی دانم این تذکرات را و به نظرم نوعی هدیه دادن است.
پیشنهاد جایگزینتان هم خوب است اما حقیر از کلماتی مثل شب هجران و ... استفاده نمی کنم. پیشنهاد جناب اقتداری تاحدودی مناسبتر است.