سلام
درود بر دوست شاعر جناب احسانی فر عزیز .
انسان های خود بین و متکبر پیوسته در خیال باطل خود غرق اند و این توهم که اوج میگیرند دیر یا زود زمین شان می زند و به اصطلاح سرشان به سنگ می خورد . که در جهان دست بالای دست بیار است و یدالله فوق ایدیهم .
مضمون خوبی را به تصویر کشیدید .وزن و سجع سروده نیمایی تر کرده دستمریزاد .
با آرزوی توفیقات روز افزون . در پناه حق باشید .
.................
اوج می گیرد
دیگران را پست می بیند
دیگران را او فقط با عینکِ تحقیر می بیند
غافل از این است
بر فرازِ آسمانِ تارِ افکارش
سقفی از جنسِ جمود است
استخوانی
کاسه ی سر

سلام و عرض ادب اخوی
درود بر شما
موید و منصور باشید

سلام...استفاده ی زیاد از ترکیب ها خیلی به شعر ضربه زده...

وسعتِ بی انتهای آسمانِ مبهمِ اوهام

واقعا سردرد آوره

سلام
درود بر شما