- من نمی دانم از زمان وفات پیامبر مکرّم اسلام(ص) تا شهادت صدّیقه ی مرضیّه(س) بر آن بانوی مکرّمه چگونه گذشت اما برای اشاره به رنجها و مصیبتهایی که بر آن صدیّقه ی مطهّره وارد آمده شعر ذیل که سروده ی خود آن حضرت(س) می باشد کافیست:
قُلْ لِلْمُغَيَّبِ تَحْــتَ أَطْبَاقِ الثَّـرَى إِنْ كُنْتَ تَسْمَــعُ صَرْخَتِي وَ نِدَائِيَا
به آن کسی كه زير لایه های خاك پنهان شده بگو ای کاش فرياد و صداى مرا بشنوی
مَا ذَا عَلَى الْمُشْتَمِّ تُرْبَةَ أَحْمَــدٍ أَنْ لا يَشَمَّ مَـــدَى الزَّمَـانِ غَوَالِيَا
چه بر سر بوینده ی تربت احمد(ص) آمده که دیگر تا پابان زمان (آخر عمر) عطرها را استشمام نکند
صُبَّــتْ عَلَـــيَّ مَصَــائِبٌ لَـوْ أَنَّهَـا صُبَّـتْ عَلَـى الْأَیـَّامِ صِــرْنَ لَيَـالِيَـا
بر من چنان مصیبت هایی فرو ریخت كه اگر بر "روزها" فرو می ریخت "شب" مىشدند
قَدْكُنْتُ ذَاتَ حِمًى بِظِلِّ مُحَمَّــدٍ لا أَخْشَ مِنْ ضَيْمٍ وَ كَانَ حِمَی لِيَا
روزگاری در سايه محمّد(ص) حمايتى داشتم چنانكه از ستمی نمى ترسيدم و او حامی من بود
فَالْيَــوْمَ أَخْضَــعُ لِلذَّلِيــلِ وَ أَتَّقِي ضَيْمِــي وَ أَدْفَــعُ ظَالِمِــي بِرِدَائِيَـا
ولی امروز براى شخصی ذلیل تواضع می کنم و از ستم می ترسم و ستم کننده را با (گوشه ی) لباسم دور می نمایم
فَإِذَا بَكَـــتْ قُمْــرِيَّــةٌ فِي لَيْلِهَــا شَجَناً عَلَى غُصْـنٍ بَكَيْتُ صَبَاحِيَا
این است که اگر قُمرى شبانگاهان غمگینانه بر شاخه ای گريه می كند من صبحگاهان (روزها) نیز می گریم
فَلَأَجْعَلَنَّ الْحُزْنَ بَعْدَكَ مُونِسِي وَ لَأَجْعَــلَنَّ الدَّمْعَ فِيــكَ وِشَاحِيَـا
لذا بعد از تو اندوه را مونس خود خواهم کرد و از دانه هاى اشك (در فراق تو) برای خود گردنبندی خواهم ساخت
شهادت بانوی دو عالم صدّیقه ی مرضیة ریحانة النّبی
حضرت فاطمه ی زهرا (س) به پیشگاه حضرت ولی عصر(عج)
و شیعیان تسلیت باد!