نیمایی اول
-کپسول اکسیژن،  - تشنج ، 
          - غم ناله های زخمی و مزمن،
                 - خون سرفه های روز و شب نشناس.
-گاهی که موجی می شود  ، دیگر بماند..
      القصه؛
           آن سایه ی بالای سر این ست
              آری برای من پدر این ست

نیمایی دوم
از تو دلیل تازه می خواهند
هر روز می پرسند:
                  آخر چرا حنگ...؟
تو نیز هر روز
 بی اینکه ناراحت شوی اصلا
                       پیراهنت را می زنی بالا
                         آنگاه 
    زخم قدیمی –خود –دهان وا می کند:
                                  (آیا دلیلی تازه تر از من... ؟)