دریا تویی و سینه ی خشک کویر، من

آهو تویی و پرسه ی ناکام شیر، من

سخت است چند ثانیه خیره شدن به تو

خورشیدی و ندیده ام ات سیرِ سیر، من

شانه به شانه، دوش به دوش ایستاده ایم

آغاز بازی است تو شاهی، وزیر، من

مجنون بوسه های توام لیلیِ گلم

می لرزم و ز شرم لبت سر به زیر، من

من کوهم و تو رود، چه تلخ است ماجرا

تو می روی و آه! در اینجا اسیر، من

(من) زخم خورده است در این شعر و می رسی

ای جام نوشدارو اما چه دیر...(تو)