كاش روزی من كبوتر می شدم
طوقدار كوی دلبر می شدم

می پریدم می پریدم مثل شوق
آسمانی مملو از پر می شدم

آنقدر پر می زدم در حد عشق
تا از این وارستگی در می شدم

پای بر گِل ماندنی را در زمین
با دو چشم خویش باور می شدم

می گشودم پرده از چشمان خویش
لحظه ای هم نیك منظر می شدم

عشق را هرگز نمی دیدم ولی
ز التهاب عشق پرپر می شدم

س.كیانی