دیوانه ای غریب

با شعر دلنشین تو جان می شود دلم
دلتنگ چشمه های روان می شود دلم
ای مهربان ، برای نگاهم غزل بخوان
گاهی برای دل نگران می شود دلم
من نیستم که شعله به فریاد می کشم
با آتشی نهفته بیان می شود دلم
وقتی که شور شعر در اندیشه ام دمید
با صد هزار شوق ، زبان می شود دلم
گاهی چنان شکسته که انگار مرده است
گاهی چنان شکفته که جان می شود دلم
از بس که هست و نیست در آیینه ی نگاه
تصویر آشکار و نهان می شود دلم
کوشیده ام همیشه که پنهان شود ولی
با رنگ و بوی تازه عیان می شود دلم
ازهر چه آشنا شده دلگیر ، سال هاست
دیوانه ای غریب ، گمان می شود دلم

محمد روحانی ( نجوا کاشانی )