از دیر باز ، رسم برین بوده درد را
کز پا بیفکند سر ِ پر شور  ِ مرد را
کم کم به استخوان که رسد زخم روزگار
در گوش چاه ناله کند آه ِ سرد را
در جنگ با نفاق که از کفر بد تر است
اهل اراده ساده نگیرد نبرد را
مات ِ زمان و کیش ِ زمین می کند جهان
نا آشنا به بازی شطرنج و نرد را
آزاد باش مثل پرستوی فصل کوچ
درگیر ِ جان مکن دل ِ فردا نورد را
دنیای ما همیشه از آن ِ من و تو نیست
دلبستگی نشان مده این دوره گرد را

محمد روحاتی ( نجوا کاشانی )