شمع مزار ِخود نشو ، شاعر بی غزل نباش
چاره ندارد این جنون در پی راه حل نباش
عشق طناب دارِتوست،شعله به هستی ات نزن
بگذر از این فسانه و عالِمِ بی عمل نباش
اینهمه در شتاب عمر دل به دقیقه ها نبند
دانه زِ دام بَر نچین،بی خبر از اجل نباش
دفترِخاطرات تو تلخ شده ورق ورق
زهر نشو به کام خود،هیچ کم از عسل نباش
دام نهاده زندگی تا به تغافلت کشد
دور نشو از اصل خود،غافل از این دغل نباش