سه گانی ها:
 

(1)

زیر سقف خانه مان،

کوچ می کنم از این طرف به آن طرف؛

من وَ دفترم  شبیه یک پرنده ی مهاجریم...

(2)

در خود فرو رفتند صیّادان،

اما بسی دیر است؛

تالاب بی پرواز مرغان مهاجر سخت دلگیر است...

(3)

هرشب عزادار است و می پوشد سیاهی!

این قصّه ی پر غصّه ی دریاست:

قلّاب و ماهیگیر و ماهی... 

(4)

پرواز کن قوی سبکبال.

آوازهایی تازه سر کن؛

خواب و خیال باد را آشفته تر کن...

(5)

در مسیرِ آبیِ خلیج،

خوب می شود،

حال و روزِ رودهای گیج...

(6)

جاده می رود.

بادهای هرزه های و هوی می کنند.

قاصدک  پیاده می رود...

(7)

نیلوفری تنها،

روییده در اندوه یک مرداب؛

یادآور تنهاییِ  بودا ...

(8)

سرفه های ابرها سکوت کوچه باغ را شکست!

آسمان نگاه کرد و چشمکی به آفتاب زد...

خنده بر لب اقاقیا نشست...

...

• (0) نقد ها
• (2)نظرات غیر اعضا
• (3) نظرات کاربران

علی گیاهی 1394/11/15 در ساعت : 19:49:37 درود بر خواهر گرانقدر و شاعر دستمریزاد ________________________________ ________________________________ درود بیکران بر شما گرامی. سپاس.

حسین غریب 1394/11/17 در ساعت : 10:33:36 "آن دوست ناشناس!، -که به عنوان وکیل و وصیّ ادبیات! نظرنامحترمانه شان را نوشتند باز هم خواننده ی این سطور باشند." نه هركسي كه خطي خواند جوهري دانست... به نظرم اصلا نياز به پی نوشت هم نبود چراكه اولا نظر را فقط شما ديديد ثانيا قرار نيست براي دل ديگران بسرائيد موفق باشيد __________________________________ __________________________________ سلام و ممنون از نظر مشفقانه ی شما. آن را نوشتم که بنده خدا کمی آرام بگیرد... ایشان با نام قالب شعری مشکل دارند!!! جالب است که در هفتمین جشنواره ی شعر فجر (اسفند 91) بنده با فرستادن چند سه گانی شرکت کردم و برگزیده شدم. اتفاقا" در صدر آثارم هم نوشتم که اشعارم در قالب سه گانی ست! نمی دانم! شاید ایشان از داوران ارجمند بیش تر متوجه می شوند!!! الله اعلم ((: پ ن : شعر زندگی ست و زندگی شعر است.

رستم وهاب نیا 1394/11/15 در ساعت : 14:31:11 نیلوفری تنها، روییده در اندوه یک مرداب؛ یادآور تنهاییِ بودا ... زه! _______________________________________________ _______________________________________________ سپاس از حضور سبزتان استاد .