(( دریا ))
 
زورق تازه سازی ، مانده بر روی دریا
تار و پود وجودش ، گشته همسوی دریا
چین  پیشانی آب دارد از غم نشانه
پشت هر موج پیداست خم بر ابروی دریا
گوش تا گوش ِ ساحل  مانده از چنگ خرچنگ   
زخم نا مهربانی ، زیر زانوی دریا
لذتی تازه دارد ، از نگاه ِ تماشا
بوسه باران باران ، بر سر و روی دریا
روزگار غریبی ست  ، ای همه آشنایان
دل پریشان نباشید ،  از هیاهوی دریا
ما تماشائیانیم ، بازی زندگی را
دل به چوگان ساحل ، می دهد گوی دریا
مثل نجوای موجم بی قرار و خروشان
می برم چشم ها را باز آن سوی دریا

محمد روحانی ( نجوا کاشانی )