دسته بندی اشعار

آخرین اشعار

آخرین نقدها

تقدیم به محضر ثامن الحجج امام رضا(ع)

بامدادان کز افق سر می کشد سر آفتاب
می شود از مهر رخسارت منور آفتاب


ماه من ،تا از تو گیرد رونقی هر بامداد
می نهد در درگهت چون ذره ای سر آفتاب


ای که در میخانه ی مهر تو در صبح و شام
ماه سیمین ساق ساقی هست و ساغر، آفتاب


تا در آغوش تو چون شبنم بماند لحظه ای
ای گل زیبا،به سویت میکشد پر،آفتاب


پرتو حسنت اگر یک دم نتابد بر جهان
مه شود دلخون از این رنج و مکدر آفتاب


چشمه ی فیض تو جوشان است و آید تشنه لب
تا بنوشد جرعه ای زان آب کوثر،آفتاب


گر رسد دستش به خاک بارگاه پاک تو
دست افشانی کند تا روز محشر ،آفتاب


چون جدا گردد ز کویت لاجرم در هر غروب
دیده ای دارد زغم در خون شناور آفتاب


گر ببیند روی زیبای تورا،تا روز محشر
سر نمی آرد برون شرم،دیگر آفتاب


دیدم ای خورشید جانها در غروب زندگی
زآتش هجران دلی دارد چو مجمر آفتاب


ای امام هشتمین ای آنکه بر درگاه تو
مه غلام است و کنیز پرده ی در آفتاب


قطره ای هستی جهان آرا در این دریای نور
ذره ای را با خویش کی خواند برابر،آفتاب

---

---

   تاریخ ارسال  :   1395/5/24 در ساعت : 13:1:15   |  تعداد مشاهده این شعر :  610

---

---