سلام بر جناب حاج محمدی
مغالطه پهلوان پنبه می فرمایید
سخن بنده این نیست که حق با حضرت علی نیست
بحث بنده این است که هرچند حق با حضرت علی است همانطور که با پیامبر است از این دو گزاره نمی توان نتیجه گرفت که شان و منزلت حضرت علی و پیامبر یکی است
عقلا شان رهبر و پیرو با هم نمی تواند برابر باشد
شان امام و ماموم برابر نیست
جناب حاج محمدی
پیروی از سنت پیامبر حتی بعد از مرگ ایشان نیز بر حضرت علی واجب جاری و ساری است چه طور می توان گفت که شان این دو با هم می تواند برابر باشد
حضرت علی تمام حقانیت خود را از عمل به دستور ات پیامبر گرفته است بعد حضرت عالی می فرمایید شان و منزلت آمر و مامور با هم یکی است
حضرت علی بدون پیامبر به صورت مستقل از هیچ حقانیتی بر خوردار نیست
حضرت علی در ادامه رسالت حضرت محمد (ص)معنا و موجودیت پیدا می کند
اگر در ازل حقانیت از حضرت علی نشات گرفته است بفرمایید فلسفه وجودی پیامبر چیست
مضمون بیت اگر این بود که همانطور که اطاعت صد درصدی از پیامبر واجب است از علی (ع)نیز واجب است مضمون درستی شکل می گرفت یا اینکه حضرت علی مثل پیامبر صد درصد در مسیر حق قرار دارد باز هم اشکالی وارد نبود اما هر نوعی از کلام که برود به سمت اینکه شان و منزلت و مقام پیامبر و حضرت علی درست یکی است مشکلات عقلی و روایی درست می شود
در خصوص کم نیز بنده متوجه شعر شما شدم
کم در شعر حضرت عالی حالت استفهام تهکمییه دارد " در آن زمان انسان کم کینه جو بود ؟یعنی بسیا ر کینه جو بود
ببخشید بنده از لحن امرانه ای برای نشاندن هم به جای کم استفاده کردم بنده موضوع را باید بیشتر توضیح می دادم بحث حقیر تذکر یک اشتباه تایپی نیست که حالا دقت کرده باشم یا خیر .
بنده پیشنهادی را مطرح کردم که اگر آن پیشنهاد مور قبول حضرت عالی واقع می شد خوب تبعا مصراع حضرت عالی از حالت سوالی نیز خارج می شد
بله می توان در خصوص انتخاب هم و یا کم و دلیل و بهتر بودن هر کدام نوشت
بنده هم را پیشنهاد دادم به این دلیل که بین کم و تمام کننده گزاره فعل فاصله افتاده و از روانی کلام کمی کاسته .
در نهایت صلاح کار خویش خسروان دانند
آدم پرگویی مثل حقیر ممکن است روز صد تا مانیفست و باید و نباید صادر کند که یکی از انها هم مورد قبول شاعر یا نویسنده واقع نشود دعوایی هم با کسی ندارم
یکی از دوستان کسی گیرش نیامده بود مجموعه ای داستان کوتاه داشت به من داد تا نظرم را بگویم سیصد و هفتاد پیشنهاد دادم ؛ کجا را این جوری کن و ...نکن
بعد ها به من گفت فقط به دو حرفت عمل کردم
گفتم خیلی زیاد است
ابراهیم حاج محمدی
1395/7/6 در ساعت : 10:15:12
دوست عزیز جناب ایزدی گنابادی درود بر شما اساسا این گونه ان قلت ها در تعابیر شاعرانه موردی ندارد// ببینید پیامبر خدا در باره دخت گرامیشان فرمودند فاطمة امّ ابیها // حالا بر اساس موازین منطق و عقل آیا امکان پذیر است که فردی هم فرزند کسی باشد و هم پدر یا مادر او؟ مسلما امکان پذیر نیست و ایرادی هم در تعبیر پیامبر گرامی اسلام نیست . چون تعبیری است بالمجاز ا و یا شهریار که می گوید در باره مولا علی : نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت ..... چگونه مولا را بشر نمی توان گفت حال آنکه پیامبر خدا به فرمان خدا می گوید انا بشر مثلکم یوحی الی؟ شعر را که با موازین منطقی نمی سنجند برادر من . بنا بر این مغالطه پهلوان پنبه همین کاری است که شما کرده اید . در مورد اول هم تعبیر حضرتتان بگونهذای بود که گمان می رفت سهو القلم گرفته اید . در هر حال همان « کم » مناسبتر است .
|