آه! از چشم تو که ما را ز دنیا سیر کرد
نسخه ی افسردگی را بر دلم تقریر کرد
 
آن اوایل چشمهایت مهربانتر می نمود
بعدها آهنگ احساست کمی تغییر کرد
 
آنهمه زخم زبان، طعنه... سکوت بی دلیل
این حکایتها مرا فصل جوانی، پیر کرد
 
سردی یک زندگی بیگانگی می آورد
این شرایط بر دل من هم کمی تاثیر کرد
 
پیش خود پنداشتم شاید مقصر نیستی
زندگی را می شود با بودنت تعمیر کرد
 
این نشانی ها که در خواب از تو می دیدم چه بود؟
اینکه باید پیش تو سر در دهان شیر کرد
 
خواب می دیدم که تو روزی ازینجا می روی
می شود این خوابها را بی غلط تعبیر کرد؟
 
 
 
سرایش شعر:
 راشین گوهرشاهی