بسم الله الرحمن الرحیم

إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَهِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَهً بِعِزِّ قُدْسِکَ

خوش آن شبی که به حالم بیایی و نروی
به بارگاه خیالم بیایی و نروی
چه می شد آه! به دیدار روح در بستر
ای آرزوی محالم بیایی و نروی
تو حال حال منی ای ندیدنی ای نور!
چه می شود گل عالم! بیایی و نروی
شنیدنی است سکوتت چشیدنی است لبت
چه می شد آه بلالم! بیایی و نروی
بعید نیست که قالب تهی کنم از شوق
اگر به وقت وصالم بیایی و نروی