کاشکی معرفت عشق مهیا گردد

گره از کار فرو بسته ی ما وا گردد

عرفه پنجره معرفت و آینه است

کاش آیینه ی دل غرق تماشا گردد

کاشکی روزنه ای رو به خدا باز شود

کاشکی در دل من یاد تو معنا گردد

یارب از رحمت خود بر دل من جاری کن

حکمتت با غم دل کاش هم آوا گردد

کشتی و راه نجات است نگاهت یارب

کاشکی در دلم از یاد تو غوغا گردد

کوه عصیان مرا کاش ببخشی بر من

نظرت کاش به جان و دل من وا گردد

چشم بارانی دل منتظر باران است

کاش تا رود غزل یکسره دریا گردد

زهرا علی بابایی