از دست او رنجيدم و از جان گريزانش شدم

با من چو سختي كرد او،رفتم و آسانش شدم

رفتم كه طعم خنده را در گريه هايم جان دهم

رفتم نميخندد دگر ،چون چشم گريانش شدم

با مهر سنجيدم دلش،با گريه رنجاندم ز خود

رفتم و با اين كار خود،دردي به وجدانش شدم

گم در دلش بودم ولي ،او در وجود من عيان

رفتم  كه تا جويد مرا،پيدا و پنهانش شدم

رفتم كه تنهايش كنم،درگير غمهايش كنم

تنها چو شد ،باز آمدم،اشكي به مژگانش شدم

چون كودكي بي دست و پا،رفتم كه تا جويد مرا

زنجير مهر افكندم و بندي ،  به دستانش شدم.