((  راز عشق  ))

بـا كربـلاي عشق ِ تـو هـر كس كه آشنـاست

جـان و دلش  هـمیشه هـوا خـواه ِ كربلاست

اي مرگ ِ  سرخ  بـرده  بـه بـازار ِ زنـدگي

بـا اين متاع  ،  هر چه تجارت کنی رواست

پنـداشتـنـد  نـور ِ  تـو  خـامـوش   مي شود

معـلـوم شد  فـنـاي تـو  انـگیـزه ی بـقـاست

خـورشیـد ِعشق کشته شد  و آفـتـاب  گـفت

اين خون ِپاك ِ ريختـه  بر خاك  از خداسـت

از  تشنـه  هيچكس   نكنـد  آب   را  دريـغ

شط فرات را هم  ازين غصه  شرم هاست

بـر  بـام  ِعـالـمـي  عـلم ِ سرخ  زد  شفق

چون ديد دسـت از تن ِ بو فا ضلت جداسـت

اينك  پيام ِ عشق  ِ  تــو در جان  ِ روزگار

چون آفتاب روشن و چون عشق جانفزاست

دل در فـروغ  ِ مهـر تـو  دارد كسی کـه او

 بـا  راز  ِ این  حقيقت ِ  جاويـد  آ شناست

                              محمد روحانی ( نجوا کاشانی )

http://golestanesheroadab.persianblog.ir/

http://www.boostanetanz.blogfa.com/