نقدی بر غزل خانم نغمه مستشار نظامی.
شعرهای آیینی، در بسیاری از موارد به خاطر، برد عاطفی شدید به شعار زدگی منجر می شوند و البته، پیش از این، با آثاری که از خانم مستشار نظامی در زمینه ی اشعار آیینی خواندم، نشان می دهد که ایشان بر ریزه کاری های اشعار آیینی اشراف کامل داشته و در خلق چنین سروده هایی، موفق عمل کرده است؛ اما در این غزل بیان دو نکته خالی از توضیح نیست:
الف- در غزل پیش روی از خانم مستشار نظامی، متأسفانه شعارزدگی از همان مطلع غزل در آن دیده می شود و اوج آن در این مصراع است:
" نامه رسان مشهد و قم این کبوتر است"
که " این" حشو است. و در مصراع پایانی مقطع غزل:
"روز تولد تو به حق روز دختر است"
"به حق" از شاعرانگی غزل کاسته و به نظر می رسد برای پرکردن وزن آمده است.
ب- غزل در سه سکانس سروده شده است: چهار بیت نخست از زاویه ی دید "سوم شخص مفرد"، و مخاطبش حضرت معصومه(س) و بیت های پنجم و ششم، "دوم شخص مفرد" و مخاطبش این بار امام رضا(ع) و بیت پایانی باز "دوم شخص مفرد" و اما مخاطبش، حضرت معصومه(س) که متاسفانه این تغییرات در زوایه های دید، با دقت صورت نپذیرفته و به یک دستی اثر لطمه وارد آورده است.
برای این شاعر توانا، سرافرازی و کامیابی روز افزون آرزومندم.

سلام
اجرتان با فاطمه معصومه (س)
زنده باشید

درود استاد
مرحبابکم
اجرتان با آل الله
ان شاالله تعالی