ببافو چارقدو از بهر لیلی

که ریسمونو چو اشکو داره خیلی

شوم آواره کوه و در دشت

نمیودونوم به مو او داره میلی

غم

نيا روزي به روز مو نشيني

غم و درد دل مو ره بوینی

در اين آشفته بازار زمونه

الهی داغ دل هرگز نوینی

مجنون

عزیزم درد مو درمون نداره

دل مجنون مو رو بیقراره

به کوه و دشتو صحرا نی زنوم مو

که آهوی دو چشموم انتظاره

نی زنوم

به صحرا نی زنوم نیزار بوسوزه

تمومه گله ها چشموش بودوزه

بباره کوه و صحرا از بر مو

که پائیزه بهارو این چه روزه