اندوه و غم از سينه تكانديم

از سينه غم و كينه تكانديم

اسفند شد و اين شب عيدي

آن غصّه‌ي ديرينه تكانديم

از پنجره و مبل گرفتيم

تا پرده و آيينه تكانديم

كرديم از آن شنبه چو آغاز

تا آخر آدينه تكانديم

بر صورت ما ماند سياهي

تا دوده ز شومينه تكانديم

با معده‌ي خالي به شب و روز

با دست پر از پينه تكانديم

در قالب يك كار گروهي

نرّينه و مادينه تكانديم

تا شرّ نشود نوعِ تكان‌ها

با حفظ طمأنينه تكانديم

رفتيم خريد شب عيد و

سرمايه‌ي نقدينه تكانديم

وامي كه گرفتيم يهو رفت

جيب كت پشمينه تكانديم

چون كه الكي بود؛ دل و دست

از وعده‌ي پيشينه تكانديم

القصه، تكانديم و تكانديم

با زحمت بيشينه تكانديم

خاكي كه فراهم شد از اين راه

آن را سر كابينه تكانديم

حسین شادمهر