خورشید سر بریده ی دشت بلا حسین

شاه شهید غمزده ی کربلا حسین

سبط رسول و زاده ی زهرا ، شکوه عشق

مظلوم جان فدا ، جگر مرتضی حسین

سرو بلند قامت آزادگی ، شرف

فخر رسالت همه ی انبیا حسین

بر ریگ های تب زده ی دشت کربلا

آماج تیر و کشته ی تیغ جفا حسین

سر داد و خم نگشت سرش زیر یوغ کفر

اسطوره ی شهامت و عشق و وفا حسین

از هم شکافت کوه و زمین نعره بر کشید

وقتی سرش ز قالب تن شد جدا حسین

وقتی به نیزه شد سر او آسمان گریست

قلب تپنده ی همه ی ابرها حسین

بی سر گشود بال و ز افلاک هم گذشت

زد تکیه بر اریکه ی عشق خدا حسین

مشتی ز خون گرفت ز حلقوم اصغر و

پاشید بر تمامی سطح فضا حسین

زیر صفیر بارش تیر یزیدیان

هرگز نشد نماز خلوصش قضا حسین

لب تشنه بود ، لیک به جوبار خون خویش

جاری نمود چشمه ی نور بقا حسین

یک سو فکند رخت تعلق سپس نمود

در خون پاک خویش چه زیبا شنا حسین

دم در کشیم و لب نگشاییم بیش از این

ما خاکیان پست کجا و کجا حسین

گر پیرو ولایت اوییم این بس است

از صدق دل همیشه بگوییم (( یا حسین ... ))

=== التماس دعا ===