والی مؤلا دلت را باز کن
نصف شب همراه دل  پرواز کن
 
بین مناجات الی الحقِّ علی
مالک الملک حکایات ولی
 
نایب تکمیل عدل احمدی
خازن علم نبی دینی نُبی
 
 ما رَمیت اذ رَمیت آفتاب
ذوالفقاری لا فتی را بازتاب
 
یا علی اسباب دل هموار کن
بامدادان چون فلق اسرار کن
 
سینه سوزم بسوزان بامداد
آفتاب سینه را کن راه داد
 
یاد نخلی چاه شد آرام بخش
نصف شب بر والی دل جام بخش
 
با کمیل ام آشنا ساز ای علی
مهر خود بر سینه من کن جلی
 
مهربانا مهرت آیین دل است
چشمه انوار حقِّ منزل است
 
کوه صبرم ده که تلِّ سینه ام
نوح طوفان دارد از دست دلم
 
دست دل انوار رحمت می برد
از ولی اسرار جنّت می خرد
 
غنچه ای بشکفته ام شد نا پدید
غرق خون گشت آفتاب دل بدید
 
رخ نما ماهم به سرخی سر کشید
رنگ رخسارم به زردی شد پدید
 
یا علی محراب خونین می کند
فُزت تو از دل صد آمین می کند
 
چشم مستت سینه دل می خرد
شب نشینت را به منزل می برد
 
شب مناجات تو گویم یا علی
الحق انصاف تو جویم یا علی
 
والی دل چون به صحرا  راه یافت
وادی دل دید جانب دل شتافت
 
شد مناجات یقین در حکم باب
راه دل سیری به آن سمتی خطاب
 
خواند مؤلای  زمین را آن زمان
داد اسراری ربوبی  شد عیان
 
سینه دیگر طاقت ماندن نداد
جان بابا درد سر درمان بداد
 
سینه یعنی ساحت قُدس علی
مأمن گنجینه ای  سِرّیِ جلی
 
آفتاب روح بخشی سرمدی
روشنی بخش رموزی احمدی
 
آن که لولاک از نظر افزون شدی
همره نور نبی معجون شدی
 
یا علی تفسیر دل را صاف کن
همره حق نور دل اوصاف کن
 
سینه سینای سیمین سای دل
کن محل سجده ، ای بینای دل
 
اشک شب از گونه ام بی تاب شد
پرده پوشیدش  سه شب بی خواب شد
 
محرم اسرار دل شد با علی
نصف شب محراب نوری  با ولی
 
نور النوری  انا النور از حجاب
راز دل سیراب چون مهری بتاب
 
پرتو از  نورش دل شب را شکافت
فزت اویی تا سماوی راه یافت
 
لرزه شد اسرار دل را برگشاد
هر یکی عرشی به صف کردند داد
 
کعبه ای محفل عزادار تو شد
مسجدی کوفه نگهدارت نشد
 
لا فتی الّا علی شمشیر داد
از عدالت بود رفتی بامداد
 
نانخورت گشتند سرگردان داد
چشمه خون ریختند از چشم راد
 
یا علی ای مظهر خیر البشر
با ندایت جمله دل را کن خبر
 
نصف شب دل باز کن دور از لعب
ترک دل کن رسته شو از هر تعب
 
گفت پیغمبر شب ضربت علی
اهل را نفرین بکن  آسوده زی
 
گفت یارا امّتت حکمی چو رد
حق را نا حق به حق شمشیر زد
 
دست بر آفاق حُزنی سینه را
با خدایی در میان شد برملا
 
بار الها ده به من یاران نیک
بد ترین کس را به امّت ده ملیک
 
ولی اله بایبوردی