به چشم آسمان ببین ، شکوه التهاب را

مرور کن میان شب، ستاره مذاب را

بپرس یک سوال سخت از آسمان تف زده

بگیر از طلوع صبح طلیعه جواب را

چه خوب می شود شبی که یک نفر نشان دهد

بدون منت زمین ، مسیر انتخاب را

و کهکشان رها کند مسیر خواب شیری اش

و پس زند قلندری ، ز روی خود نقاب را

کسی ظهور می کند که چشمه می شناسدش

شبیه سینه کویر ، ترانه های آب را